Een torenflat van 9 hoog naast je deur? Wat schrokken bewoners van de Moerbei, toen erachter kwamen dat dit het plan was voor de nieuwbouw op de hoek Meidoornlaan/Teunisbloemstraat. Ze protesteerden. Wisten bij woningstichting Stadlander én de gemeente Bergen op Zoom gehoor te krijgen. Raakten in gesprek. Nu is er een ontwerp dat iedereen tevreden stemt. 

De weg er naar toe was lang, kostte veel energie, maar geeft nu vooral voldoening. We spraken er voor deze WIJkrant over met Kees Hagenaar, vertegenwoordiger van bewoners van de Moerbei. En met vastgoedontwikkelaar Joke Franken van Stadlander en projectleider Johan van Beek van de gemeente Bergen op Zoom. “Van begin af aan luisterden ze”, zegt bewoner Hagenaar over de afgelopen maanden van praten.

Maar waar is het allemaal om begonnen? Op de hoek van Teunisbloemstraat, Meidoornlaan en Moerbei wil Stadlander bouwen, als onderdeel van de vernieuwing van de Vijverberg-Zuid (fase 3). Een appartementengebouw met sociale huurwoningen. Eerste idee: 9 verdiepingen hoog. Als blikvanger aan de entree van de stad en als kers op de taart voor Gageldonk-West.

Dialoog

Maar 9 verdiepingen gaat flink de hoogte in. Als je daar pal naast woont, heb je als bewoners van de Moerbei inkijk, heb je last van slagschaduw, misschien wel van waardedaling van je huis. Dat was zo’n beetje kort samengevat de vrees van de bewoners. “Bovendien was er in onze richting totaal niet gecommuniceerd”, stelt Hagenaar.

Stadlander luisterde. Want, zegt Joke Franken. “Je mag best kritisch zijn over wat wij doen. En die hoogbouw was geen doel op zich.” Maar alleen maar kritiek spuien en ‘nee’ zeggen werkt niet. Dat besefte Hagenaar van meet af aan al te goed. “Ik heb tegen de buurt gezegd: ik wil deze kar wel trekken, maar we gaan uit van de dialoog.” Kijken naar wat je als omgeving wel kunt beïnvloeden. En wat niet.

Leeg vel

Bewoners konden meepraten over het gebouw. Johan van Beek: “We hebben het effect op de Moerbei van het eerste ontwerp onderschat. Daarom zijn we opnieuw begonnen met een leeg vel.” Om zo open mogelijk het gesprek in te gaan, met zoveel mogelijk mensen uit de wijde omgeving.

De architect van Spring Architecten tekende tal van varianten. Steeds met 32 woningen, de opgave van Stadlander. Een lager gebouw wordt automatisch breder. Het neemt meer plek in beslag en komt dichter bij de al bestaande bebouwing. Dat inzicht ontstond tijdens de gesprekken. “Het leidde tot begrip”, aldus Van Beek. “Mensen snappen beter onze afwegingen”, vult vastgoedontwikkelaar Franken aan.

Puzzelen met Duplo

Bewoner Hagenaar dacht intensief mee. “Ik heb mijn Duploblokken gepakt en ontwerpen gemaakt.” Om de architect te inspireren. Hij kreeg daar alle waardering voor van Joke Franken, Johan van Beek en andere betrokkenen. In het ontwerp dat er nu ligt, ziet hij zelfs iets van zijn gepuzzel met de Duplo terug.

Om een goed beeld te geven, werden alle varianten keurig vervat in ‘artist’s impressions’ en zelfs maquettes. De voorkeur ging uiteindelijk naar een woongebouw met 7 verdiepingen, 24 meter hoog. Niet te dicht bij de Moerbei, niet te dicht bij de Teunisbloemstraat of woningen aan de Meidoornlaan. Speels van vorm en gevarieerd van kleur, met halfdichte balkonnetjes.

‘We leren hier van’

“Van 9 naar 7 verdiepingen is winst. Al zullen er best mensen zijn die ook hier ‘nee’ tegen zeggen. Maar zo werkt het niet”, weet bewoner Hagenaar. “Het gebouw is nu zo getekend dat het minder groot overkomt. Het voelt goed om zo mee te kunnen praten. Dat is een compliment waard aan Stadlander en de gemeente.”

“Het heeft veel energie gekost, ook van onze architect, maar we leren hier van”, is de les die Joke Franken uit het traject trekt. Johan van Beek gaat nog een stapje verder in zijn conclusie: “Het positieve resultaat heeft me verrast.”