Zittend op de bank in de woonkamer van John, brandt de welbespraakte Martien los. “Ik ken in Gageldonk-West alle straten. Toen de wijk werd opgebouwd ben ik er komen wonen, als een van de eerste bewoners. Moet je je even inbeelden: er was nog nauwelijks een wijk. Veel open velden. De ene straat na de andere werd uit de grond gestampt. Ik weet nog goed dat hier in 1953 drie helikopters landden, om hulp te bieden bij de watersnoodramp. Dat zijn van die dingen die je nooit meer vergeet.”

Van Roosendaal naar Gageldonk-West

Die periode heeft John in Gageldonk niet meegemaakt. Hij woont hier nu elf jaar. John verhuisde voor de liefde van Roosendaal naar Bergen op Zoom. “Dat heb ik eerder in mijn leven ook al gedaan. Mijn eerste vriendinnetje woonde in Bergen op Zoom, en mijn laatste dus ook. Voor mij voelt deze stad heel vertrouwd. Het uitgaansleven vind ik leuk, de sfeer is er goed. Ik woon hier met heel veel plezier.”

‘De plannen die wij hebben gezien,
zien er top uit’

Dat hun wijk zo in ontwikkeling is, vinden ze enerzijds leuk, anderzijds brengt het veel teweeg. Martien: “Het duurt allemaal best wel lang natuurlijk, zo’n drastische aanpak. De plannen zijn de laatste jaren vaak vooruit geschoven. Dan zit je constant in onzekerheid; blijft ons appartementencomplex wel of niet bestaan? Wat komt er tegenover ons complex? Wanneer starten ze met het winkelcentrum?” John vult aan: “Wij zijn de jongsten ook niet meer, dus dan is het soms extra frustrerend als dingen vooruit worden geschoven. Dan denk je wel eens: ‘gaan wij dit nieuwe winkelcentrum nog meemaken?’ Gelukkig is men nu gestart. De plannen die wij hebben gezien, zien er top uit. Ik denk dat het een supermooi winkelcentrum wordt.”

Gezelligheid in de wijk

Martien en John zitten samen in de klankbordgroep voor de renovatie van de Piushof. Ze delen de wensen en bevindingen van hun medebewoners met Stadlander. “Daardoor heb je ook meer contact met medebewoners”, vertelt John. “Dat is leuk, zo leer je elkaar toch een beetje beter kennen. We leven nu eenmaal in een tijd waarin iedereen erg op zichzelf is. Terwijl juist die connectie ook leuk is.” Martien beaamt dat: “Het leuke aan wonen in Gageldonk is juist ook dat ik hier zoveel mensen ken. Ik heb een aantal jaren op de Bergse Plaat gewoond, maar daar miste ik de gezelligheid. Hoewel ik het in Gageldonk soms ook lastig vind dat veel mensen in hun eigen cultuur blijven hangen en geen moeite doen om Nederlands te spreken, of om aan onze normen en waarden aan te passen. Neem de Akmarkt, daar staan alle producten in het Turks omschreven. Voor mij heel lastig, want ik spreek geen Turks. Ik heb de eigenaar eens gevraagd of hij de naambordjes ook in het Nederlands wilde plaatsen.”

Bovenal zijn beide heren blij met de plek waar ze wonen. John: “Ik hoop dat we nog lang mogen genieten van de nieuwe versie van Gageldonk-West. Ik kijk echt uit naar het eindresultaat.”

‘Ik hoop nog lang te mogen
genieten van het nieuwe Gageldonk’